در چنین روزی تصویر «نخستین آغوش» به عنوان عکس برتر وردپرس فتو به ثبت رسید

#در_چنین_روزی ۵ ماه آگوست ۲۰۲۰ مادس نیسن / Mads Nissen عکاس ۴۱ ساله دانمارکی تصویری از ” نخستین آغوش” را در خانه سالمندانی در برزیل عکاسی کرد که به عنوان عکس برتر سال ۲۰۲۱ مسابقه عکس مطبوعاتی جهان/ World Press Photo برگزیده و مطرح شد.

در این عکس رزا لوزیا لوناردی/ Rosa Luzia Lunardi 85 ساله، توسط پرستار آدریانا سیلوا دا کاستا سوزا / Adriana Silva da Costa Souza در خانه سالمندان Viva Bem سائوپائولو، برزیل در آغوش گرفته شده است.

این نخستین آغوشی بود که رزا بعد از پنج ماه دریافت می کرد. در ماه مارس، خانه های سالمندان در سراسر برزیل بواسطه همه گیری کووید۱۹، درها را به روی همه بازدیدکنندگان بسته بودند و مانع از ملاقات میلیون ها برزیلی با بستگان سالمند خود شدند.به مراقبین و پرستارها دستور داده شد که تماس فیزیکی با افراد آسیب پذیر را به حداقل برسانند. در خانه سالمندان Viva Bem، اختراع ساده ای به نام”پرده آغوش”، به مردم اجازه می‌داد تا بار دیگر یکدیگر را در آغوش بگیرند.

مادس نیسن عکاس این عکس می گوید:
” این عکس برای من داستان عشق و امید در لحظات سخت است. وقتی از بحرانی که در برزیل در حال وقوع بود مطلع شدم و با مشاهده رهبری ضعیف رئیس جمهور این کشور که از همان ابتدا این ویروس را نادیده می انگاشت و آن را یک آنفولانزای کوچک می نامید، این ضرورت را احساس کردم که باید کاری انجام دهم. به برزیل رفتم و به مستند کردن آنچه در حال وقوع بود پرداختم. در آنجا فهمیدم که پرده های از جنس پلاستیک وجود دارد که با وجود خطر ویروس، مردم با پوشیدن آن می توانند یکدیگر را در آغوش گیرند. همه این ها در یک روز خارج از شهر سائوپائولو در یک خانه سالمندان با نام Viva Bem (به معنای زندگی خوب) اتفاق افتاد. وقتی وارد آنجا شدم فهمیدم که مکان شگفت انگیزی برای عکاسی خواهد بود. آن پرده پلاستیکی شفاف بود و نور بسیار زیبایی آنجا را فراگرفته بود. تمام کاری که باید انجام می دادم این بود که با مردم شروع به صحبت کنم و تلاش کنم با آنها ارتباط برقرار کنم و سعی کنم که آن احساسات قوی و زیبا را که در مقابل چشمان من در جریان بود ثبت کنم. راز عکاسی من تلاش برای ایجاد همدلی است که همه ما امیدواریم با وجود تفاوت هایمان با آن ارتباط برقرار کنیم. برای من مهمترین چیز در عکاسی این است که ما در کسری از ثانیه که عکس ها را می بینیم، خودمان را جای آنها می گذاریم و با آنها هم احساس می شویم، این ادراک به عنوان یک انسان ما را همدل و متحد می کند. “

کوین وی لی/ Kevin WY Lee ، عکاس، مدیر خلاق و عضو هیئت داوران مسابقه عکس مطبوعاتی جهان در سال ۲۰۲۱، این عکس را اینچنین توصیف می‌کند:
“این تصویر نمادین از کووید۱۹ فوق العاده ترین لحظه زندگی ما را در همه جا به یاد ما می آورد. من آسیب پذیری، عشق، فقدان و جدایی، مرگ و مهمتر از همه زنده ماندن را در این عکس می خوانم که همه در یک تصویر گرافیکی در کنار هم نشسته است. اگر به مدت طولانی به عکس نگاه کنید ، بالهایی را خواهید دید که نمادی از پرواز و امید هستند.”
از نظر نیسن همه‌ی عکاسی درباره همدلی، ایجاد درک، صمیمیت و نزدیکی است. او می کوشد ضمن تمرکز بر مسائل اجتماعی معاصر مانند: نابرابری، نقض حقوق بشر و رابطه‌ی مخرب انسان با طبیعت، این ارتباط را در عکس‌هایش خلق کند.
نیسن متولد ۱۹۷۹ کپنهاک دانمارک و عکاسِ Politiken/Panos Pictures است.
مادسن نیسن سه بار در سال های ۲۰۱۱، ۲۰۱۵ و ۲۰۲۱ جایزه ورلدپرس فتو را از آن خود کرد و در سال های ۲۰۱۵ و ۲۰۲۱ برنده جایزه عکس سال فستیوال ورلدپرس فتو شد. او همچنین در سال ۲۰۱۸ برای سومین بار به عنوان عکاس سال دانمارک معرفی شد. از وی تاکنون سه عنوان کتابِ عکس از آثارش منتشر شده است.

مترجم: اعظم حشمتی