عباس عطار با دوربین عکاسی اش در نشان جستجوگر گوگل نشست و موتور جستجوگر گوگل نماد سازمانی و نشان خود را در هشتادمین سالروز تولد عکاس ایرانی عباس عطار به چهره‌ی گرافیکی عباس عطار تغییر داد.
به گزارش دفتر رسانه پایگاه عکس چیلیک موتور جست‌وجوی گوگل روز جمعه دهم فروردین به مناسبت هشتادمین سالگرد تولد عکاس و روزنامه نگار ایرانی و عضو آژانس عکس مگنوم عباس عطار، تصویر لوگوی خود را به چهره‌ی گرافیکی عباس عطار تغییر داد.
عباس عطار متولد ۹ فروردین ماه سال ۱۳۲۳/۲۹ مارس ۱۹۴۴ در شهرستان خاش در استان سیستان و بلوچستان می‌باشد و ۵ اردی‌بهشت ماه سال ۱۳۹۷/۲۵ آوریل ۲۰۱۸ در سن ۷۴ سالگی به علت ابتلا به سرطان در پاریس از دنیا رفت.
گوگل دودل/Doodle Google سرویس لوگوهای مناسبتی گوگل درباره لوگوی عباس عطار نوشت: «دودل به واسطه این نشان نمادین از عباس عطار، عکاس و روزنامه‌نگار ایرانی-فرانسوی که با عکاسی خبری، درگیری‌ها، مذاهب و مصائب جوامع سراسر جهان را به تصویر کشید، تجلیل می‌کند».
شاخص ترین آثار عکاسی این عکاس فقید مربوط به انقلاب ۵۷ مردم ایران، مبارزه محمدعلی کلی و جورج فورمن و درگیری های داخلی در ایرلند شمالی است.
حسن سربخشیان از چهره های شناخته شده عکاسی مطبوعات نیز به مناسبت این تغییر در قالب اشتراک نوشتاری در شبکه اجتماعی یادآور شد:
سی سال پیش که دانشجوی عکاسی بودم، با دیدن عکس های او دنیایی دیگر برابر چشمانم نمایان شد. جوری که او عکس می گرفت ساده بود و همین خود دشوارترین کار است.
دوسال بعدتر که نامزد انتخابات ریاست جمهوری تبلیغات خود را آغاز کردند، اولین بار در مسجد دانشگاه تهران عباس را دیدم که بعد از سال های طولانی به ایران بازگشته بود و بالای منبر کوچکی نشسته بود و از محمد خاتمی عکس می گرفتو من هم از او عکاسی می کردم!البته که من کارم ایراد داشت، نمی خواست توجه کسی به او جلب شود، خلاصه آشنایی خوبی نبود اما چند روز بعد وقتی خبرنگاری بواسطه از چند دانشجو خواست عکس هایی برای مجله نول آبزرواتور بگیرند یکی از آن دانشجوها من بودم و چه لذتی بالاتر از اینکه قرار بود زیر نظر عباس کار کنیم. مشکل اما این بود که باید اسلاید رنگی عکاسی می کردیم و همین کار را سخت تر می کرد.
خلاصه نتیجه کارمان را تا زمانی که در مجله چاپ نشدند، نمی‌شد ببینیم!
سالها گذشت و جسته و گریخته در سفرهایش به ایران که می آمد تلفن می زد تا دیداری داشته باشیم و چه روزهای لذت بخشی بودند آن روزها! ده سال بعد از اولین دیدارمان بود که از او خواهش کردم عکس های کتاب نبض زمان را ببیند. با حوصله قبول کرد تا چیدمان عکس ها و انتخاب نهایی را او انجام دهد.
از عباس عطار بسیار یاد گرفتم و مدیون او هستم. او که زندگی خود را وقف عکس و عکاسی کرد در همه جای دنیا قدر دید و می بیند جز در زادگاهش که برخی همیشه با تنگ نظری سد راه عکاسی‌اش می شدند… تولدت مبارک عباس جان!
