"ورکانه" از جمله نمایشگاه هایی بود که در طول دو دوره نمایش، در منظر مخاطب جایگاهی ویژه یافته و مورد پذیرش اقشار گوناگونی از بینندگان خود قرار گرفت.
این را از گفتگو با دیدارکنندگان این نمایشگاه و اعلام نظرات آنها در دفتر نمایشگاه ها است که می گویم.
پایگاه عکس چیلیک گفتگویی را به بهانه نمایش این مجموعه عکس در موزه عکسخانه شهر، نگارخانه شفق و نگارخانه www.ChiilickGallery.com انجام داده تا با انگیزه و اهداف عکاس این مجموعه آشناتر شویم.
●از معرفی خودتون شروع می کنیم، بفرمایید
▪ چه معرفی؟ عکاس با کارش معرفی میشه نه با اسم و این چیزا، من یک عکاسم و محتاج به دست گرفتن دوربین عکاسی
●پس من شروع می کنم!
در خدمت آقای حسین بهرامی هستیم، متولد ۱۳۴۵ و فارغ التحصیل عکاسی از دانشگاه هنر،
اما پرسش اولم!
● می خواهیم هدف شما از برگزاری نمایشگاهی با این عنوان بدانیم؟
▪ بخش عمده ای از برگزاری نمایشگاه عکس با هدف دیده شدن و نشان دادن اثر صورت می گیرد و به همین واسطه هر نمایشگاهی قصد معرفی خود را دارد.
جدا از هدف های شعاری موجود هر صاحب اثری به دنبال نشان دادن ذهنیت خودش است، اینکه من چگونه نگاه می کنم و یا منظر نگاهم به دنیا و محتویات آن از چه بعد و زاویه ای است؟
● فکر می کنید معرفی حسین بهرامی با مجموعه دیگری هم امکان پذیره؟
▪ حتما میشد!
عمده آثاری که تا به حال از من دیده شده در نمایشگاه های گروهی و آثار راه یافته به جشنواره و مسابقه ها بوده و عمدتا در حوزه عکاسی خلاقه، بنابراین نسبت به فراخور حس و حال هر موضوع و با وجود نگاهی که به دنیای پیرامون خود داریم دائم در حال معرفی از خود هستیم.
گاه با دوربین عکاسی و گاه هم با ابزار های دیگر بیانی.
شاید صحیح تر این باشه که بگویم: با نمایش این عکس ها خواستم هم خودم را نشان بدهم و هم "ورکــــانه" را.
● حسین بهرامی، حسین بهرامی عکاس را چگونه می بینه؟
▪ شاید اغراق باشه! ولی بهرامی کسی است که دوست داره چشماش رو طوری باز کنه تا از منظری نو به همه چی نگاه کنه!
یا به عبارتی دیگه …
● می توانیم بگوییم سعی در مرئی کردن ابعاد نامرئی موضوع داره برای دیگران ؟
▪ طبیعی است که تصویر اینکار را انجام میدهد!
ولی اینکه تصویر کجا و چگونه این کار را انجام میده بستگی به چیدمان یا نوع نگاه دیگران به موضوع دارد و یا به پتانسیل چند قطعه عکس که در کنار همدیگه میشینه خودش تعیین کننده است.
● از مخاطب و بیننده عکس های "ورکانه" در ابتدای ورود به نمایشگاه تا لحظه خروج چه انتظاری دارید؟
▪ این انتظار اول از خودم هست که عکس هایم رو به شکلی ارائه کنم که برای مخاطب قابل دیدن باشد و
چون حرف پیچیده ای برای گفتن ندارم معتقدم هنر در دنیای امروز خیلی به دنبال تفهیم یک اندیشه قطعی نیست در صورتی که ظرائف تفهیم یک موضوع منظور هدف است .
● نمایشگاه ورکانه چند قطعه عکس داشت؟
▪ ورکانه با ۳۵ قطعه عکس در نمایشگاه معرفی شد و این نمایشگاه را برای خودم در چهارچوب یک پروژه تعریف کردم و در قالب چهار سفر به آنجا عکاسی کردم.
البته عنوان پروژه رو از بابت یک سیر استفاده می کنم و نه یک ظرفیت یک ساله برای انجام این پروژه،
وقتی من اسم پروژه روی ورکانه می گذارم منظورم این نیست که در طول مدت زمانی مستمر روی این موضوع متمرکز شده بودم.
من به قصد اکتشاف و شناخت، سفر اولم رو رفتم و در سفر آخرم هم متاسفانه به دلیل (با لبخند) مشکلات فنی لابراتوار حسین بهرامی برخی حلقه نگاتیو هایم را از دست دادم ولی در مجموع سفرها بیش از پنجاه حلقه نگاتیو عکاسی کردم.
من هنوز نتوانستم میل به عکاسی از آن روستا را در خودم خاموش کنم.
● در انتخاب عکس ها در مسیر نهایی شدن با چه کسانی مشورت صورت گرفته؟
▪ من به دلیل گستردگی ارتباطم از خیلی از هم رده ها و دوستان کمک گرفتم ولی انتخاب نهایی از بین دو برابر عکسهایی که ارائه دادم توسط آقای فرهاد سلیمانی دیده شد و انتخاب نهایی نمایشگاه شکل گرفت.
● دلیل انتخاب نگاه سیاه و سفید شما به این موضوع چی بود و یا علت حذف رنگ از عکاسی از این موضوع را برای ما تبیین کنید؟
▪ من اساسا آدم رنگی ای نیستم!
این به دلایل شخصی برمیگرده ولی حضور و ورود من در آن محیط به دلیل نبود شرایط اقتصادی مطلوب- شاید!- امکان استفاده رنگ را از من – ناخودآگاه – گرفته.
شاید! به همین دلیل بوده که تبعات تاثیرات روانی وجود رنگ در مجموعه احساس کردم دخل و تصرف بیجا یی ایجاد می کنه و با وجود ده تا سنگ از یک تم رنگی مثل رنگهای سرد و رنگهای گرم و کمرنگ با درصد بسیار پایین و با یک کنتراست یکدست، طبیعی است که استفاده از رنگ خیلی کاربردی برای طرح و ابراز عقیده ندارد.
وقتی شما عنصر رنگ را به محدوده بیان دعوت می کنید بایستی که مسئولیتی را به عهده اش بگذارید در حالی که معتقدم در مفهوم مجموعه "ورکانه" مسئولیتی برای سپردن به عنصر رنگ پیدا نکردم.
● با حذف عنصر رنگ نگاه سیاهی رو به آن محیط نکشیدید؟
▪ نه! اصلا!
کمی به عقب تر برگردیم و ببینیم که وقتی در تاریخ عکاسی یک عده آدم متخصص دنبال ثبت عکس بودند هیچکس به دنبال ثبت رنگ نبوده و تمامی عکس ها بدون هیچگونه امکان انتخابی سیاه و سفید به ثبت رسیدند و معتقدم یک شانس بزرگ که به عنوان موهبت از آن نام می برم به بشر آن روز رجوع کرده که اولین عکس ها رنگ نداشته باشند و این ناخودآگاه با شکل گیری این شرایط، نگاه خلاقه ای را به عکاسی دامن زده است.
رنگ خواه ناخواه یک عنصر به مجموع عناصر دیداری عکس اضافه می کند و شما در صورت عدم تعریف منطقی کاربرد رنگ در بیان مفهوم، عنصری زائد را بدون تعریف اضافه نموده اید که با حذف رنگ موضوع را برای ساده تر دیده شدن عکس مهیا کردید.
● شنیدیم این مجموعه قراره ادامه داده بشه و تکمیل تر ارائه بشه. این نکته درسته یا ….؟
▪ آنچه از ورکانه در ذهنم شکل گرفته منجر به خلق ایده های جدیدی شده که قطعا برای تحقق این ایده ها می بایست با دوربین عکاسی همچنان این موضوع را دنبال کنم.
● نمایشگاه "ورکانه" را مجموعه عکس موفقی می دانید یا یک مجموعه تک عکس های موفق؟
▪ به نظرم ورکانه قسمتی از یک کار موفق است
● اما حرفی نگفته و مانده اگر هست…
▪ نمایشگاهم تقدیم به روح با صفای مردمی که در جلوی دوربین من طاقت کردند.
گفتگو از: مهدی سروری
پایگاه عکس چیلیک
