پیکر بهمن جلالی معلم بزرگ جامعه هنری ایران با حضور پرتعداد اهالی هنر و رسانه از جمله سینماگران، عکاسان، نقاشان، طراحان گرافیک، اهالی تئاتر و … به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) تشییع شد.
به گزارش خبرنگار هنرهای تجسمی فارس، مراسم تشییع پیکر بهمن جلالی با حضور جمع گسترده‌ای از هنرمندان شاخه‌های مختلف در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
این مراسم با حضور محمدحسین ایمانی خوشخو معاون هنری وزارت ارشاد، عباس کیارستمی، رضا کیانیان، محمد رحمانیان،بهمن فرمان‌آرا، خسرو سینایی، جعفر پناهی،محمود کلاری، پیروز کلانتری، مصطفی اسداللهی، امرالله فرهادی، آیدین آغداشلو، محمد چرمشیر، بهرام دبیری، رضا بانگیز، اسکندری، لیلی گلستان، رسول اولیازاده، مسعود زنده‌روح کرمانی،کریمی صارمی، ابراهیم حقیقی، جمعی از شاگردان و دانشجویان جلالی و خانواده وی همراه بود.
*** جلالی، گنج پیدای جامعه عکاسی ایران
اکبر عالمی که اجرای این مراسم را بر عهده داشت ابتدا از سوی شاگردان و دانشجویان جلالی درگذشت این معلم بزرگ جامعه هنری را به همگان تسلیت گفت و افزود: در لحظه تولد هر موجود زنده به ویژه انسان که در مرکز توجه ماست، مرگ با او پیوند خورده است.
عالمی، جلالی را گنج پیدای عکاسی ایران نامید وگفت: او ۴۹ سال به صورت تخصصی با ثبت نور لحظات زندگی و بودن را در قاب تصویر به ما درس داد و امروز به سفری دور رفت که هیچ بازگشتی ندارد.
عالمی گفت: گنج پیدای عکاسی ایران ناپیدا نخواهد شد، او عکاس تیزبین روزهای آتش وجنگ است و کتاب آن روزها با عنوان خرمشهر و آبادان را نیز منتشر کرده است.
وی افزود: جلالی ۲۵ سال سابقه تدریس عکاسی در دانشگاه‌های کشور دارد و عکاسان خلاقی را به سرزمین ایران تقدیم کرده است که امروز این شاگردان خود استادانی برای تربیت شاگردان شده‌اند. او فرهنگ و هنر این سرزمین را عاشقانه دوست داشت.
***جلالی در ۸ شاخه عکاسی تخصص داشت
عالمی با اشاره به تخصص‌های جلالی در شاخه‌های مختلف عکاسی گفت: محمود مروتی ۱۵ سال پیش در پایان‌نامه دوره کارشناسی ارشد خود در پژوهشی اثبات کرد که هنر نوین عکاسی ۱۱۴ شاخه دارد که بهمن جلالی بنا به شهادت همه کارشناسان در ۸ شاخه آن صاحب تخصص است.
عالمی درباره ویژگی‌های شخصیتی جلالی هم گفت: جلالی همان گونه که می‌خواست زندگی می‌کرد، با کسی تعارف شرقی نداشت و مداهنه و تملق در شخصیت او دیده نشد. او مردی استوار، دوست‌داشتنی و صریح السخن بود که کارهای بسیاری در زمینه عکاسی انجام داد.
عالمی از جلالی به عنوان عکاس مستقل سال‌های قبل از انقلاب و دوران دفاع مقدس یاد کرد و گفت: او عکاس مؤلفی بود که کسی چون کاترین داوید در کتابی که از آثار جلالی در بارسلون به چاپ رسید مقدمه‌ای نوشت و آثار او را حاوی نگاه نقادانه و فلسفی به زندگی ارزیابی کرده است.
وی افزود: او در آثارش از قواعد کلیشه‌شده فاصله دارد و نامش در ۵۰۰ نمایشگاه عکاسی که در اروپا و ایران برگزار شد، در کنار آثارش می‌ماند.
عالمی همچنین گفت: قرار بود سال آینده بنیاد فرهنگی «نیدرزاکس» آلمان جایزه «اکسپکتروم» را به وی اهدا کند.
***جلالی نخستین عضو افتخاری انجمن عکاسان ایران شد
در ادامه این مراسم اسماعیل عباسی به نمایندگی از انجمن تازه تأسیس عکاسان ایران بیانیه‌ای را در تجلیل از بهمن جلالی خواند.
در بخشی از این بیانیه آمده بود: جامعه عکاسی ایران معلم مهربانی را از دست داد. برگ‌های تاریخ معاصر با چشمان پویای این تصویرگر بزرگ برای آیندگان جاودانه شد و آموزه‌های او سرمشقی شد برای جامعه عکاسی ایران. جلالی همچون پژوهشگر تاریخ به پیرامون خود نگاه می‌کرد و عکای را در عرصه ارتباطات سرآمد می‌دانست.
در ادامه این بیانیه، اسماعیل عباسی ، بهمن جلالی را به عنوان نخستین عضو افتخاری این انجمن اعلام کرد.
***جلالی در زندگی و کار جوهر بخشندگی داشت
مهدی فیروزان یار سال‌های دیرین بهمن جلالی سخنران بعدی این مراسم بود که ۲۲ سال با او همکاری کرده بود.
فیروزان با اشاره به زندگی پربار بهمن جلالی گفت: هر وجودی به میزانی که جوهره وجودی متعددی داشته باشد، می‌تواند توسعه یابد. درجمع ما که از شاگردان رشته‌های مختلف عکاسی تشکیل شده است، آدم‌های ممتازی هستند که در وجودشان یک مفهوم و جوهره وجودی دارند و دلیل ماندگاری آدم‌های ماندگار به دلیل همین مفهوم است. مفهوم وجودی جلالی هم جوهر بخشندگی او بود. او در حوزه عکاسی و زندگی بخشنده بود و چیزی مانعی برای این اعطاهایش نبود.
*** در همه حوزه‌های عکاسی ردپای جلالی دیده می‌شود
فیروزان به فعالیت‌های جلالی در زمان انقلاب و دوران دفاع مقدس اشاره کرد و گفت: او بارها در دوران انقلاب عکاسی کرد و در زمان جنگ نیز بارها راهی میدان جنگ شد و عکاسی کرد. در زمینه مستند اجتماعی هم او یکی از پیشکسوتانی بود که بی محابا در همه میادین حضور داشت و در سراسر ایران هیچ مکانی با موضوع عکاسی تأسیس نشد که رد پایی از او نباشد. موزه عکاسی، مجلات، مراکز عکاسی و همه همه رد پایی از این عکاس را دارند.
وی از کتاب «ایران» بهمن جلالی به عنوان مهمترین کتاب او یاد کرد وگفت: کارنامه جلالی پر از اعتبار است و کتاب «ایران» او شاید به عنوان کتاب او حاصل ده سال کار است و همواره همه مجلات عکاسی از آثار او بهره‌مند می‌شدند.
آرش حنایی از جمله شاگردان بهمن جلالی که خود از استادان جامعه عکاسی محسوب می‌شود به نمایندگی از شاگردان و دانشجویان جلالی سخن گفت.
حنایی، جلالی را استاد بزرگ عکاسی ایران خواند که زندگی را دوست داشت و قادر به احیای این ادراک در دیگران بود.
وی افزود: جلالی در تغییر دیدگاه‌هایش بسیار منعطف بود و روش تدریس او متأثر از این دیدگاه بود. تجربیاتش را در کلاس مطرح می‌کرد، منتقد سرسخت و معلمی اهل مباحثه بود.
حنایی به علاقه جلالی به تدریس برای علاقه‌مندان شهرستانی اشاره کرد و گفت: در کنار نمایشگاه‌های متعددی که در شهرستان‌ها برگزار می‌کرد، معتقد بود که عکاسان برجسته‌ای از نقاط مختلف کشور وارد عرصه عکاسی کشور خواهند شد. او معتقد به عکاسان دوره ندیده و آموزش ندیده بود و اعتقاد داشت که عکاسی در انحصار هیچ کسی نیست و هر کسی می‌تواند آزادانه عکاسی کند.
حنایی گفت: شور و اشتیاق او برای عکاسی در دوران انقلاب،به نبوغ او در عکاسی از دوران جنگ و دفاع مقدس انجامید و آثار ترکیبی او یادآور این مفهوم است که هیچ عکسی بدون زمان و مکان در قاب خود نمی‌گنجد.
