سید مسعود شجاعی طباطبایی با انتشار پست جدید در وبلاگ خود عکسی از شهید تیرباران شده‌ای را در عملیات بیت‌المقدس منتشر کرد.
به گزارش مشرق، در این متن آمده است:
منطقه عمومی بستان، آذر ۱۳۶۰، رزمندگان با بررسی کارت هویت یک شهید، در حال شناسایی او هستند. عراق در عملیات طریق القدس، تعدادی از رزمندان را به اسارت گرفت و با چشمان بسته آنان را تیرباران کرد.
درباره این عکس چه بگویم، این عکس گواه آن جنایت بزرگی است که صدام و در کنارش ۵۸ کشور دنیا با قساوت و جور انجام دادند، شاهد اثبات حقیقتی است که خیلی ها سعی در انکار آن دارند، نمونه بارز ارزش هایی است که پایمال شد و به گمان عده ای معدود از یاد می رود، مگر می توان این جنایت را به فراموشی سپرد؟ این اتفاق و این اعتراض سرخ بر حاکمیت سیاه جباران زمانه ما، فریاد خشمی است بر سر سکوتی که همه حلقوم های بریده شده در کربلا گواه آنند، «شهادت» آن چیزی است که برخی نامردمان نااهل می خواهند از تاریخ پاک کنند و «نمونه»ای است از آن که باید باشد و «گواهی» است بر آنچه در این «زمانه جور و ستم» خاموش و پنهان، بر دنیای ما می گذرد و تنها شهادت شیوه مقاومتی است که حقیقت را روزی برملا می کند، ما در زمانه ای زندگی می کنیم که نظام کفر، دروغ و ریا آن را خلق سلاح کرده و وفاداران به حقیقت و امام و ولایت را تهدید می کند.
اما همه این تهدیدها و اتفاقات شوم با معجزه ای با عنوان شهادت، باعث ثبات و قوام این نظام شده است. به راستی کجا بودند آن زمان کسانی که در حال حاضر دم از دموکراسی خواهی و انسان دوستی می زنند و فریاد وا اسلاما سر می دهند، رزمنده ای را اسیر بگیری و بعد چشم بسته، او را به شهادت برسانی، مگر تاریخ به آسانی از این جنایات می گذرد؟
و اما تو عزیز دلم که در غربت تنهایی شیعه چشمان زیبایت را بسته و به شهادتت رساندنت، فدای مظلومیتت شوم، می دانم در آستانه رفتن به سوی معشوق چهره ات گلگون و برافروخته و قلبت مالامال از شوق به تپش درآمده بود، چگونه فاصله حضور را کم کردی و با شهادت به بالاترین قله ی معراج بشریت رسیدی. در هنگام جنگ تحمیلی، با عزت، حیات ابدی خود را تضمین کردی و با شهادت، حیات و زندگی و ایمان و آینده این نظام را تثبیت نمودی!
——————————
پ.ن
۱ – فدایت شوم، اکنون شهیدان زنده اند و ما مردگانیم، شهیدان سخن گفتند و ما ناشنوا بودیم، آنها را انتخاب کردند و ما هنوز در انتخاب تردید داریم. غافلان ماندند و عزیزترین گوهرهای بشریت رفتند. سخنم با نسل سوم است، عزیزانم، در مذهب و فرهنگ ما و در تاریخ ما، این نمونه ها درس هایی است که خدا از طریق شهدا به ما می آموزد که می توان تا خود «خدا» معراج کرد!
۲ – آیا ما وارث به حق عزیزترین امانت هایی هستیم که با شهادت، این نظام را تثبیت کردند؟ اگر هستیم پس مسئولیم. باید نمونه باشیم و نمونه بسازیم تا نه تنها برای مردم خود بلکه برای دنیا شهادت دهیم که شاهد بودیم و ولایت تنها راه رسیدن ما به حقیقت حق است و لاغیر!
۳- گل واژه های این مطلب از دکتر علی شریعتی است.
